نقد و بررسی: یادآوری آنچه بود و نبود در سریال سوگ حسابی
این راهی است که آنها بودند. شاید.
مسئولیت به خاطر سپردن بر دوش نکچی، راوی «غم خوب»، نمایشنامه لطیف نگوزی آنیانوو درباره فقدان در سنین پایین، سنگینی می کند که روز سه شنبه در تئاتر وینارد افتتاح شد. نکچی قسم خورده است که هرگز پسری را که همیشه (احتمالاً، شاید) بیشتر از هر کس دیگری در جهان دوست خواهد داشت، فراموش نکند.
اما چرا اکنون دیدن او در چشمان ذهنش برای او سخت است؟ نکچی که توسط خانم آنیانوو در جریانی از افزایش و کاهش یقین به تصویر کشیده شده است، صحنه‌هایی از رابطه‌اش با MJ کاریزماتیک (ایان کوینلان) را بازنگری می‌کند، گاهی اوقات از دریچه‌ای از پشیمانی سرد، گاهی از طریق ذره‌بین افسانه.
برای تماشای فیلم سینمایی در ژانرهای مختلف به سایت فیلم نماوا مراجعه نمایید.
و همانطور که تصاویر تغییر می کنند و تغییر می کنند، او فکر می کند: "شاید من چیزی یا شخص دیگری را به خاطر می آورم. شاید دارم او را با عشق یا شخص یا احساس یا زمان دیگری مخلوط می کنم." نکچی (که معمولاً N نامیده می شود) امیدوارانه نتیجه می گیرد: "اما شاید او وجود داشته است."
ژرفای بسیار جوانی چنین افکاری این محصول غنایی را که به عنوان رشته ای سوسو زننده از لحظات توسط تمپو کارگردانی شده است، اشباع می کند. "غم خوب" توسط خودآگاهی وجودی شکل می گیرد که نوجوانان را درگیر می کند که با واقعیت سرد مرگ و میر سروکار دارند.
ژانرهای مختلفی از جمله فیلم ترسناک و فیلم عاشقانه نیز در نماوا فراهم شده است.
این جرأت دارد که مانند جوانان در آن دوره ای که هورمون ها وارد می شوند و احساسات بین افراط و تفریط به چشم می خورند، خیالی، تاریخی، بی دست و پا و کاملاً وحشت زده باشد. زمانی است که نشاط مهتابی شما باعث می شود مرگ هم غیرممکن و هم غیرقابل مقاومت به نظر برسد.
بر این اساس، مرگ اغلب در مکالمات بازیگوش اما کاملاً جدی N، دختر نیجریه ای-آمریکایی در حومه پنسیلوانیا، و همکلاسی او MJ مطرح می شود. مردن چه حسی دارد؟ بعدش چی میشه؟ و نه فقط به مردم مرده، بلکه به کسانی که پشت سر گذاشته شده اند.
پخش زنده فوتبال در مسابقات مختلف را نیز میتوانید از سایت فیلم نماوا دنبال کنید.
چنین صحبت‌هایی در «غم خوب» که بین سال‌های 1992 و 2005 اتفاق می‌افتد، یا بهتر است بگوییم در زمان حال نامشخصی که در آن N بی‌آرام آن دوره را به یاد می‌آورد، به صورت تکه‌تکه بیان میشود. فیلمنامه تقریباً به‌طور تصادفی در آن سال‌ها پرش می‌کند، از روزی که N در مدرسه ابتدایی با MJ ملاقات می‌کند تا ماه‌های سایه‌دار زندگی او که پس از کشته شدن او در یک تصادف رانندگی به بی‌پایانی شدن می‌رسد.
چیزی که زمانی یک انتزاع آزاردهنده بود، به واقعیتی غیرقابل تحمل تبدیل شده است. و N خود را برای همیشه زنده می‌کند و در حال بازنویسی آن روزهایی میشود که او و MJ - بهترین دوست و تقریباً معشوقش - صحبت می‌کردند، صحبت می‌کردند و در مورد اینکه چه کسی بودند و چگونه ممکن است به یاد بیاورند صحبت می‌کردند.
فیلم عاشقانه هندی و فیلم عاشقانه کره ای نیز از ژانرهایی که مورد استقبال هواراداران فیلم های این کشورها قرار میگیرد.
از نظر لحن، «غم خوب» رمان‌های احساساتی بزرگسالان جوان تراژدی زودرس مانند رمان پرفروش جان گرین «تقصیر ستاره‌های ما» را به ذهن می‌آورد. از نظر فرم، به طور قابل توجهی ماجراجویی تر است. خانم آنیانوو در یادداشت‌های مقدماتی نمایشنامه درباره ساختار آن می‌گوید: «اگر وجود دارد، پس به این شکل پیش می‌رود.
این جنبه تجربی نباید نوجوانانی را که به نظر می‌رسد مخاطب ایده‌آلی برای این داستان دلخراش هستند، و نه بزرگسالانی را که گهگاه دوست دارند روزهای گذشته پر از اضطراب و خلسه را مرور کنند، ناامید کند. به نوعی، «غم خوب» معادل آرام‌تر و مراقبه‌آمیزتر «بیشتر باش» (Be More Chill) در برادوی است، موزیکال سخت و سرسام‌آور درباره خطرات محبوبیت دبیرستان.
فیلم عاشقانه ترکی نیز از دیگر ژانرهایی است که در فیلم های این کشور مورد استقبال قرار میگیرد.
من شخصاً جایگزین جلد پایین‌تر خانم آنیانوو را ترجیح می‌دهم، که آثار قبلی‌اش شامل "ملکه بازگشت به خانه" است، درباره زن جوانی که از ایالات متحده به زادگاهش نیجریه بازمی‌گردد. (باز هم، فقط برای اینکه بدانید، من همچنین از طرفداران فیلم عاشقانه نوجوانان نتفلیکس "به همه پسرانی که قبلاً دوست داشتم" هستم.)
«غم خوب» می‌تواند از مجموعه‌ای شاعرانه‌تر از جعبه سیاه چندسطحی ارائه‌شده توسط جیسون آردیزون وست، با نورپردازی اغلب سرد توسط اونا کرلی بهره ببرد. من قدردانی می کنم که همه چیز در نیمه شب تخیل N اتفاق می افتد. اما ظاهر همیشه با زبان خانم Anyanwu که به ستاره‌های درون تاریکی می‌رسد مطابقت ندارد.
فیلمنامه می‌تواند از ثبات و آهنگ بیشتری در سکانس‌های فانتزی خود استفاده کند تا به اثر فوگ‌مانندی برسد که فکر می‌کنم خانم آنیانوو آرزوی آن را دارد. ارائه صحنه ای که در آن N از مرگ MJ به عنوان یک مسابقه کشتی تلویزیونی مطلع می شود منطقی است. اما از نظر لحن، این یک ریف یکباره است که به راحتی در متن قرار نمی گیرد.
برای تماشای این فیلم خارجی و دیگر سریال های خارجی به سایت فیلم نماوا مراجعه نمایید.
سریال سوگ حسابی هنوز در سراسر به عنوان یک مطالعه تاثیرگذار در مورد دوسوگرایی سوگ ثبت می شود. و توسط یک بازیگر حساس بازی میشود که احساسات واقعی را حتی در شیک‌ترین صحنه‌ها می‌یابد.
Oberon K.A. آجپونگ و پاتریس جانسون شوانز به طرز ماهرانه‌ای بی‌رحمی و ملایمت را به عنوان والدین درمانده N ترکیب میکنند، که تکه‌هایی از فرهنگ و فلسفه فرهنگ نیجریه‌ای خود را در برخورد با دختر داغ‌دیده و بی‌پاسخ خود به کار می‌برند. (ن با عصبانیت از مادرش می پرسد: «آیا فقط به من ضرب المثل آفریقایی زدی؟»
|
منوی اصلی
تبادل لینک هوشمند 
نویسنده: 
